سمیه زمانی

مجری، خبرنگار و فعال رسانه ای
رزومه را دریافت کنید

درباره من

درباره من

در دومین طلوع بهمن 1359 در محله امیرآباد تهران به دنیا آمدم. دوران ابتدایی را همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، در دبستان های باباطاهر و سعدی ، دوره اول متوسطه را در دبیرستان ابن سینا و دوره دوم متوسطه را در رشته ریاضی در دبیرستان کورش کبیر در تهران تحصیل کردم.فعالیت های هنری خود را از سن ۱۰ سالگی با واردشدن به دنیای طراحی و نقاشی اغاز کرده و همزمان به شرکت در دوره های خوشنویسی پرداختم که ماحصل آن دریافت مدرک عالی خوشنویسی از انجمن خوشنویسان ایران در دوره نوجوانی بود.در دوره دبیرستان به یادگیری هنرهای دستی نظیر یادگیری حرفه ای سفال و سرامیک، گلهای چینی، نقاشی های نمابرجسته و نمانقره تحت نظارت سازمان صنایع دستی ایران مشغول شدم و در سال ۱۳۷۸ به عنوان اولین زن قلم زن (روی مس) ایران که افتخار شاگردی نزد یکی از برترین اساتید ایران، استاد علی ظریفی اصفهانی را داشتم شناخته شده و مورد تقدیر و تحسین سازمان صنایع دستی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آن وقت قرار گرفتم.

در همان سال 1378 اقدام به تاسیس شرکت آموزشی بانوان تحت نظارت وزارت تعاون نموده و در سال ۱۳۸۰ به عنوان بانوی هنرمند کشوری توسط وزارت تعاون به عنوان مدیرعامل و عضو هیات مدیره اولین اتحادیه بانوان هنرمند ایران برگزیده شدم و فعالیت آموزشی خود را در حوزه هنرهای دستی به بانوان کشور و صادرات محصولات هنری آنها به خارج از ایران را آغاز کردم. در سال ۸۰ با قبولی در دانشگاه علمی و کاربردی در رشته خبرنگاری که یکی از علاقمندی های من از دوران کودکی بود وارد دنیای رسانه و خبر شدم و فعالیت مطبوعاتی خود را از روزنامه مردم سالاری، جهان صنعت، جام جم، ایران و در حوزه هنر و اقتصاد آعاز کردم. دنیای مطبوعات باعث شد تا دایره ارتباطاتم روز به روز گسترده تر شود و همین مرا به ادامه مسیرم در جریانات آموزشی فرهنگی و رسانه ای مشتاق تر کرد.

در سال ۸۸ به خاطر مشکلات مالی زندگی و شرایط بد اقتصادی جامعه که تلخی های آن همچنان بر جان و خاطرم به جا مانده وارد دنیای دست فروشان و شغل های کاذب و جانبی شدم تا بتوانم از پس آن تورم های سخت جان سالم به در ببرم … همزمان با توجه به فعالیت رسانه ای ام و حضور پر رنگم در اجتماع، بر آن شدم تا به طور جدی به حوزه آسیب های اجتماعی و خیریه و حمایت از زنان و کودکان بی سرپرست و بد سرپرست و آزادی زندانیان ورود کنم و با خدای خود عهد بستم که پس از گذراندن این بحران مالی تا روزی که زنده هستم از هیچ تلاش و کمکی در حوزه خیریه به هر طریقی که بتوانم دریغ نکنم و سبب شادی دلهای بندگان خدا باشم.

در دنیای خبر و رسانه، با ورودم به حوزه اجتماعی و شهری فعالیت های من و ارتباطم با همه نوع قشر و افراد جامعه پر رنگ تر شد. نیمه شبهای زمستانی که به همراه شهردار وقت برای نجات جان معتادین کارتن خواب تلاش می کردیم، جزء خاص ترین خاطرات کاری من ثبت شده است و شیرین ترین خاطراتم از جشن هایی که برای کودکان بی سرپرست در شیرخوارگاه ها و برپایی جشن های تولد برای سالمندان کهریزک برگزار می کردیم محسوب می شود.

فعالیت اختصاصی در حوزه رسانه را هم در کنار ارتباطات و کار خود ادامه دادم و پایگاه رسانه آنلاین بلدیه ایران را که مجموعه فعالیت های مسئولین در حوزه شهری و اجتماعی است را ثبت کردم تا بتوانم پل ارتباطی بین مسئولین و مردم باشم و مطالبات مردم شهر تهران و کشورم ایران را به سر انجام مثبت برسانم. شش ماه تجربه شیرین سردبیری در حوزه شهری و اجتماعی باعث شد تا سمت مدیر مسئولی در روزنامه راه مردم را که هدفش احقاق مطالبات مردم است را به عهده بگیرم و وارد عرصه بسیار وسیع تری در حوزه ارتباط با مردم و رسانه کشوری بشوم

اعتقاد دارم گفتار و کلام نیک می تواند ارتباطی مفید و موثر را در کلیه شئونات زندگی شخصی و کاری شکل دهد و از این رو، در سالهای اخیر تلاش نموده ام آداب درست سخن گفتن را بیاموزم و به دیگران آموزش دهم. با خدای خود عهد بستم تا به انجام و ادامه رسالت خود که از اخرین برگزیده اش به حکم یک مسلمان و یک مومن به جان من و دنیای من منتقل شده ادامه دهم و تا روزی که نفس و عمر من باقیست.خوشرویی و خوشخویی و خوشگویی را در بین همه مردم ترویج دهم تا تمام دنیا یک مسلمان را به بهترین و زیباترین خصلت هایش بشناسند و بدانند که دین محمد (ص) کامل ترین و قشنگترین دین و رسم الهی است